Ahoj či Dobrý den!
Po delší úvaze a sledování tohoto fóra jsem se rozhodl založit zde témá, věnované těm, pro které je stavba modelů omezena určitým tělesným (případně psychickým ) handicapem. Chtěl bych ho na úvod jednak využít k prezentaci svých modelů, jednak k získání a výměně a názorů a zkušeností v rámci modelářské obce. I já se samozřejmě musím ještě mnoho naučit a mnoho bych toho mohl na svých modelech ještě zlepšit
Takže - i když mě mnozí osobně znáte z různých výstav a soutěží, rád bych na úvod řekl pár věcí ke svojí osobě. Je mi 30 let, větší polovinu z toho jsem modelářem K modelům mě přivedl děda, který před válkou létal na kluzácích v rámci Masarykovi letecké ligy, za války pracoval jako vězeň KT na letišti firmy Junkers v Dessau a letadla ho stále zajímala. Začínal jsem, tak jako mnozí jiní na modelech z Kovozávodů. Tyhle stavebnice jsem kdysi za víkend stihl spáchat tři a ještě důkladně natřít stříbřenkou, určenou jinak na natírání střechy naší garáže Přes letadla našich pilotů u RAF jsem se postupně dopracoval k německýcm druhoválečným letadlům a bojové technice, obojí v měřítku 1/72. Patřím v tomto k té modelářské menšině, která buduje tematickou sbírku dle klíče "stát - období". Z letadel se zaměřuji především na ta cvičná, dopravní a transportní, nákladní kluzáky nevyjímaje, z bojovky pak na kolová vozidla a "protiletadlové samohyby".
Problém, se kterým se musím při lepení potýkat spočívá v chybějícím předloktí levé ruky, místo které nosím v běžném životě protézu. Vzhledem k tomu, že jsem se bez té ruky narodil a první protézu dostal někdy v půl roce věku, je to pro mě asi tak normální, jako pro ostatní mít ruce obě. Moje modelářské postupy se ale v některých případech zákonitě musí lišit od těch běžně používaných.
Na uchycení větších dílů používám malý svěráček. Drobnější díly jsem si dříve pro barvení upevňoval do plastelíny, kterou nedávno nahradila přece jen lepší hmota tack - it. Potřebuju - li díly opracovat, poslouží jako zdroj "protitlaku" většinou moje levé koleno nebo podobně kulatý pahýl levé ruky - uchopit se s ním však nic nedá. S protézou zásadně nemodelařím - je těžká, neohebná a neforemná - zkrátka kus gumy a laminátu, kterým stisknu kliku, držím volant a lidi se mě na ulici neleknou - ale ruku to nenahradí. K fixaci dílů po (někdy i před) slepením používám také kancelářské spony na spínání papíru v různýcgh velikostech, kolíčky na prádlo, lepící pásku - ale to asi není nic, co by nedělali ostatní. No a když je nejhůř, a nemá cenu to zapírat, musí nastoupit obětavý kamarád. Jeho pomoc je nezbytná hlavně při stříkání modelů barvou a předcházejícím tmelení a opravě poškozených míst. Není totiž nic horšího, když se Vám skoro hotový model rozpadne pod rukama, jak se mi parkrát bohužel stalo, když jsem ho brousil pravou rukou a přitom držel mezi pahýlem a kolenem.
Momentálně mám rozestavěný - skoro hotový He 162 Volksjäger - mírně vylepšený Hobby Boss, "sado - maso" VW Brouka od MW a pak třeba kanónovou Stuku, vlečného Zwillinga a Me 262 od Revellu v různých stádiích rozpracovanosti.
Zatím přeju hezký den a těším se na příspěvky